Ookje! Een Surrealistische Komedie Met Droog Humoristisch Gepimpte Dialogen

“Ookje”, geregisseerd door de Nederlandse cineast Bert Haanstra, is een film die zich in 1969 met een zacht gehijg tussen het surrealisme en de komedie nestelt. Het verhaal draait om drie mannen – de oude vader (gespeeld door Willem Duys), zijn volwassen zoon (Gerard Cox) en een jonge vriend van de familie (Rutger Hauer in zijn debuutrol!) – die op zoek gaan naar de betekenis van het leven.

De film begint met een begrafenis, waar de vader, die nog niet dood is, zich in de kist bevindt en verbaasd toekijkt hoe iedereen rond hem rouwt. Deze absurde scène zet direct de toon voor de rest van de film: een wereld vol droog humor, filosofische reflecties en onverwachte wendingen.

De drie mannen reizen door Nederland in een oude auto, terwijl ze discussiëren over onderwerpen als liefde, dood, geluk en de zin van het bestaan.

“Ookje” is geen traditionele komedie met slapstick en grappen op commando. De humor zit hem in de subtiele ironie, de absurde situaties en de droge, filosofische dialogen.

Haanstra’s regiestijl is herkenbaar door zijn gebruik van lange shots, onconventionele camerawork en een bijna meditatieve sfeer. De film bevat weinig dialoog, waardoor de beelden en de acteerprestaties centraal staan. Willem Duys als de oude vader steelt de show met zijn droge humor en cynische blik op het leven. Gerard Cox speelt de zoon die worstelt met de erfenis van zijn vader en Rutger Hauer geeft in zijn debuutrol een energieke prestatie.

De soundtrack van “Ookje” bestaat uit minimalistisch pianowerk, dat perfect aansluit bij de serene sfeer van de film. De cinematografie is eenvoudig maar effectief, met veel close-ups op de gezichten van de acteurs.

“Ookje” is een onconventionele komedie die je aan het denken zet. Het is geen film voor iedereen, maar liefhebbers van surrealistische humor en filosofische reflecties zullen er zeker van genieten.

Waarom “Ookje” Een Must-See Is Voor Iedereen Die Van Absurde Komedies Houdt

Terwijl andere films uit 1969 zich richtten op revolutionaire thema’s en spectaculaire special effects, koos Haanstra voor een meer subtiele benadering. “Ookje” is een film die je niet snel vergeet. De combinatie van droog humor, filosofische reflecties en absurde situaties maakt het tot een unieke kijkervaring.

De film heeft ook een blijvende relevantie omdat de thema’s waarmee hij zich bezig houdt – liefde, dood, geluk, zin van het bestaan – tijdloos zijn.

Als je op zoek bent naar een film die je aan het denken zet en tegelijkertijd vermaakt, dan is “Ookje” zeker de moeite waard.